اغلب داوطلبان مدرسه عکاسی دیجیتال، آگاه هستند که یک ماه پیش من پدر شدم. نام پسر جدید ما زانیار است (شما می توانید با او در طول دوره آشنا شوید).

من قبلا در مورد موضوع عکاسی نوزادان و نوزادان از دیدگاه کسی که در آتلیه نوزاد ، خدماتش برای عکسبرداری از نوزادان دیگر بوده، نوشته ام - اما ماه گذشته فرصت مناسبی در اختیار من گذاشته شد تا پدری باشم که دوربین دیجیتالی به دست دارد – و این یک سناریوی کاملا متفاوت است.

به جای اینکه یک ساعت برای گرفتن یک عکس نوزاد به یک خانه دعوت شوم، فرصت های متنوع دیگری به دست آوردم تا از نوزاد خودم عکس بگیرم..

اجازه دهید 10 "درس" و "نکته" را که یاد گرفته ام با شما اشتراک بگذارم:

1. مستند در مقابل پرتره 

در حالی که من عکس های دوست داشتنی زیادی از زانیار در اولین هفته اش می گرفتم، متوجه شدم که اولین هفته زندگی او شبیه یک فیلم مستند به نظر می رسد. تمرکز عکس های نوزاد من روی "نخستین بار" ها بود. نخستین لحظه با مادر، اولین حمام، اولین بار روی ترازو (او کمتر از 9 پوند بود)، اولین لباس، اولین مانیکور (او از روز اول ناخن های بلندی داشت)، اولین دیدار از پدربزرگ و مادربزرگ و غیره. من عادت داشتم از او و هر بازدیدکننده ای که به دیدنش می آمد عکس بگیرم (این ها هدیه های ارزشمندی می شوند) و تصمیم گرفتم قید عکس های "زیبا" را تا زمانی که به خانه برگردیم و او کمی آرام شود، بزنم.

من چندین عکس دیگر گرفتم که شامل عکس های هفته اول نیز می شد، اما بعد از آن بیشتر فعالیت ها مبتنی بر ارتباط با سایر اعضای خانواده انجام شد. در بازگشت به خانه و طی سه هفته، زمانی را صرف گرفتن عکس های سبک مستند کردم، اما همچنین تعدادی پرتره نیز انجام دادم. چند تن از دوستان ما تعادل بین ابن دو سبک را پشنهاد داده اند.

2. پیدا کردن زاویه یکی از بزرگترین چالش های عکاسی نوزاد که من می دانم بسیاری از دوستانم با آن درگیر هستند ، یافتن زاویه ای خوب برای عکاسی است. در روزهای اولیه پس از تولد، این موضوع دشوار است زیرا نوزادان در ملافه هایی قنداق می شوند و 99٪ چیزی که شما می بینید سر سرخ رنگ نوزاد است. علاوه بر آن، آن ها همچنین جای ضربه ، خراشیدگی و سر بدشکل دارند.  پیدا کردن یک زاویه دلپذیر است که باعث خواهد شد پدر و مادر به نوزاد افتخار کنند می تواند دشوار باشد.

• ناامید نشوید، هیچ چیزی را از دست نداده اید - در اینجا تعدادی از نکاتی وجود دارد که کمک می کند با مشکلات فوق مقابله کنید:

• در ارتفاع مناسب قرار بگیرید - یک کلید برای گرفتن عکس های طبیعی از نوزاد این است که هم سطح او قرار بگیرید. من در طول یک یا دو هفته گذشته چندین بار کنار زانیار  دراز کشیده ام. این چیزی است که من فکر می کنم هر دو از آن لذت می بریم، اما این همچنین یک موقعیت عالی برای استفاده از دوربین است. پایین آمدن و نزدیک بودن (عکس زیر را ببینید) برخی از مشکلات مربوط به فاصله کانونی را ایجاد می کند (من از زوم 105-24 استفاده می کنم - معمولا در بیشترین فاصله کانونی) اما به این معنی است که شما عکس هایی را می گیرید که احساس می کنید  وارد دنیای نوزاد شده اید، نه اینکه از بالا به آن نگاه می کنید.

• نمای نزدیک - راه دیگری برای بهبود زاویه ها و ایجاد شفافیت بیشتر این است که به صورت فیزیکی یا با استفاده از زوم کردن به نوزاد نزدیک شوید. من پیشنهاد می کنم زوم کردن برای گرفتن عکس های واقعا نزدیک بهتر از نزدیک شدن به نوزاد است زیرا قرار گرفتن لنز بزرگ در چهره نوزاد می تواند کمی آنها را بترساند.

• عکس های پرستاری - برخی از عکس های پرطرفدار من که در ماه گذشته گرفته شده اند، زمانی بوده که مردم از زانیار  پرستاری می کردند. این باعث می شود که او به موقعیتی صحیح تر برسد که باعث می شود کمی بیشتر "انسانی" به نظر برسد و زوایای مناسب را برای عکس های شما ایجاد کند. تعدادی از موقعیت های مختلف را امتحان کنید ( از بالای شانه، نشسته، در آغوش یا او را روی شکم خود بخوابانید و غیره) که هر کدام شرایط خاص خود را فراهم می کند. همچنین به یاد داشته باشید که نوزاد شما تنها موضوع بالقوه نیست - پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ، خواهر و برادر، دوستان و غیره که شما می توانید به عکس اضافه کنید. که بعد از گرفتن عکس های بسیاری از نوزاد این‌ کار خود را تحسین می کنید!

3. عکاسی ماکرو

همه ما عاشق نوزادان نوزادیم زیرا آن ها زیبا و کوچک هستند (ای کاش همینطور می ماندند). به طور کلی آنها زیبا هستند، و از اجزای بدن بسیار کوچک تشکیل شده اند که مجموعه ای از موضوعات مختلف برای عکاسی در اختیار عکاس قرار می دهند - به ویژه اگر روی آنها زوم کنید.

اگر دوربین شما یک حالت ماکرو داشته باشد یا اگر شما به اندازه ای خوش شانس باشید که یک لنز ماکرویی داشته باشید، از آن برای فوکوس بر روی یک بخش خاص از بدن (مثل دست، گوش، پا، دهان و غیره) استفاده کنید.

انجام این کار جزئیات را که اغلب در بسیاری از عکس های ما نادیده گرفته می شوند، برجسته می کند - و زیبایی را به کلکسیون شما اضافه می کند.

4. شناسایی اوقات خوش  چالشی دیگر در رابطه با نوزادان این است که آن ها تمایل زیادی به لبخند زدن ندارند. در واقع آنها زمان زیادی را صرف انجام کاری نمی کنند. خواب، تغذیه، ادرار کردن، گریه و ... آیا چیز دیگری وجود دارد؟ پس دنبال لحظاتی باشید که او سرحال به نظر می رسد. آنها ممکن است هنوز لبخند نزنند اما در یک روال روزانه هستند که برای عکاسی بسیار مناسب است. من در زندگی زانیار لحظاتی را دیده ام که بسیار مناسب و خوب هستند. یکی از آن ها زمان حمام کردن است (که عاشق آن است) و دیگری اواسط صبح است، درست بعد از اینکه تغذیه کرده و ما به او اجازه دادیم تا قبل از پایان تغذیه کمی "بازی" کنند. این ها زمان هایی هستند که باید با چشمان باز به دنبالشان باشیم.

5. دوربین را نزدیک به خود نگه دارید

نوزاد ما از لحاظ روحیۀ روزانه خود بسیار قابل پیش بینی است. اما لحظاتی نیز در طول روز وجود دارند که او کاری بامزه، منزجر کننده، خنده دار و مناسب عکاسی انجام می دهد. بدون نزدیک بودن دوربین، شما این لحظات را از دست خواهید داد. ما اغلب DSLR خود را در اتاق نشیمنمان، جایی که بیشتر وقت خود را با او سپری می کنیم، می‌گذاریم. اما برای عکس های دیگر نیز در اتاق خواب یک نقطه مناسب داریم.

6. به عکاسی نوزاد ادامه دهید

نوزادان هر روز تغییر می کنند، به خصوص در چند ماه اول زندگیشان. این نمایشی شگفت انگیز برای تماشا است. با این حال، اگر شما به دنبال تغییرات هستید به راحتی آنها را از دست خواهید داد، برای همین منظم عکس گرفتن بسیار اهمیت دارد.

من دوستانی دارم که چند روز اول از تولد نوزادشان صدها عکس گرفته اند، اما دیگر تا 6 هفتگی اش عکسی نگرفته اند. بعدها وقتی عکس های اولیه را با عکس های 6 هفتگی مقایسه کرده اند متوجه شده اند که چقدر او تغییر کرده است و چقدر فرصت عکاسی از او را از دست دادند.

7.با AirBrush آشنا شوید

بسیاری از عکس هایی که از بچه ها در Flickr مشاهده می کنید کاملا شگفت انگیز به نظر می رسند. اما واقعیت این است که تعداد زیادی از نوزادان "عالی"  نیستند (هرچند والدینشان فکر می کنند که آنها هستند). خراش های کوچک، نگاه خواب‌آلود، بینی کثیف، شیر خشک شده در اطراف دهان، پوست لکه دار، نشانه های مادرزادی و خراش و غیره برای همه نوزادان رایج است.

شما ممکن است بخواهید یک دستمال مرطوب پیش خود نگه دارید که برای پاک کردن بعضی از این چیزها مفید باشد. اما در اغلب موارد آنها در عکس های شما آشکار خواهند شد.

من با این قضیه مشکلی ندارم - فکر می کنم آنها نوزاد شما را همان طور که هست نشان می دهند و این هیچ اشکالی ندارد. با این حال در بعضی موارد آنها می توانند کمی حواس پرت کننده باشند و آن عکس های خاصی که شما ممکن است مایل به هدیه دادنشان باشید، احتیاج به انجام کمی فتوشاپ و روتوش خواهند داشت. اکثر ابزارهای ویرایش برای پردازش پس از عکاسی برخی از ابزارهای Airbrush یا ابزارهای روتوش را دارند - یاد بگیرید که از آنها استفاده کنید، حتی اگر برای یک دست نشان دادن برخی قسمت ها از آن استفاده کنید از نتیجه بدست آمده شگفت زده خواهید شد.

8. از بین بردن رنگ     یکی دیگر از نکاتی که باید برای ویرایش عکس نوزاد مورد توجه قرار بدهید این است که رنگ عکس خود را تغییر          دهید.     ما تعداد زیادی از عکس های زانیار را به شکل سیاه و سفید تبدیل کرده ایم. این کار به دلایلی مفید بود:     • برای پوشاندن خراش ها، علامت ها و لک های پوستی که در بالا توضیح دادم بسیار مناسب است و نگاه بیننده را             از آنها منحرف می کند.    • برای عکس های تولد یا عکس هایی که بعد از آن گرفته شده اند ،عالی است. من پیش از این درباره این حرف              نوشته ام ومتوجه شده ام که واقعا مفید است.    • این کار عکس ها را تا حدودی یک دست می کند. نوزادان موجوداتی نرم و لطیف هستند و از بین بردن رنگ این          موضوع رابرجسته می کند.

• به این ترتیب شما همچنین می توانید به جای سیاه و سفید کردن، از تکنیک کم رنگ کردن رنگ های موجود در عکس ها استفاده کنید. رنگ کمی را در عکس های خود باقی بگذارید تا یک عکس پاستل مانند بدست آورید تا احساس لطافت را به بیننده القا کند.

9. نورپردازی غیرمستقیم

یک چالش که من با آن مواجه هستم این است که الان در استرالیا زمستان است و روشنایی در خانه ما کمی پایین است. چندین روز روشن تر از بقیه بوده است، زمانی که من نزدیک پنجره با نور طبیعی نتایجی عالی از عکس هایم گرفتم - اما در بیشتر موارد، تا حدودی احتیاج به استفاده از فلش داشتم. 

من متخصص نورپردازی نیستم، اما متوجه شده ام بهترین نتایج من زمانی بوده اند که از فلاش به شیوه ی "bounce flash" استفاده کرده ام - آن را به سقف نشانه گرفتم تا غیر مستقیم به عکس بخورد. این باعث می شود که نوزاد بی رنگ به نظر نرسد و مهم تر از همه این که نور چشمانش را نمی زند (ما نمی خواهیم با عکس هایمان به نوزادان آسیب بزنیم - البته من از پزشک متخصص اطفال راجع به فلاش پرسیدم و نتیجه این بود که فلاش آسیبی نمی رساند، اما برای راحتی نوزادان فلاش غیر مستقیم (یعنی فشرده) توصیه می شود. من مطمئن هستم پزشکان مختلف توصیه های متفاوتی دارند به همین دلیل احتیاط را رعایت می کنم- و از زدن فلش در هر کجا که ممکن است جلوگیری می کنم). علاوه بر این، این باعث میشود عکس طبیعی تر به نظر برسد.

اگر فلاشی تند و سریع دارید، سعی کنید تنظیمات دیافراگم و ISO  بر روی دوربین خود را افزایش دهید- این به این معنی است که اگر از حداقل نور طبیعی در اتاق بهره‌مند هستید، نیازی به استفاده از فلاش ندارید. استراتژی دیگر این است که فلاش را با قرار دادن بافتی بر رویش کمرنگ تر کنیم.

10. لحظات خود را انتخاب کنید

دو چیز را می خواهم بگویم:

اولا زمان بندی عکس های شما مهم است. نوزادان زیاد حرکت نمی کنند اما به طرز شگفت انگیزی موقعیت ها و حالات خود را تغییر می دهند که می تواند یک عکس را بسازد یا خراب کند. من دوربین خود را در حالت عکسبرداری پیوسته تنظیم کرده ام ، حتی در آتلیه نوزاد خودم، زیرا از آنجا که زانیار تازه متولد شده است، متوجه شدم که فیلمبرداری یک فریم  "لحظه مناسب"  را از دست می دهد. همچنین با یک سری عکس های فوق العاده در یک ردیف، مواجه شدم.

دوم اینکه می خواهم بگویم که داشتن یک نوزاد فقط یک فرصت عکاسی نیست و این مهم است که گاهی دوربین را کنار بگذارید. اگر شما شبیه به من هستید، می توانید به راحتی دوربین خود را همراه داشته باشید و فراموش نکنید که از لحظه لذت ببرید. فقط تصاویر شگفت انگیزی از نوزاد خود ایجاد نکنید – بلکه خاطراتی نیز با نوزادتان ایجاد کنید - تعادل یک چیز عالی است!

توسط:  Darren Rowse