در این پست راشل دوین ( نویسنده جدید عکاسیمان از کودکان در کتاب الکترونیکی کلیک)به، به اشتراک گذاشتن پنج دلیل خود برای یادگیری عکاسی با دوربینهای فیلم ادامه می دهد, که او را به عکاس دیجیتالی که امروز هست تبدیل کرده است. بخش اول را بخوانید.
فلاش دوربین خود را خاموش کنید !
من این توصیه را در تمام مدت به صورت مرتب بعد از " نزدیکتر شدن " به هر فهرست از نکات عکاسی کودک میبینم . من تعجب نمیکنم که اغلب این فهرستها توسط عکاسان جدیدی که تنها با استفاده از نور طبیعی تبلیغ می کنند، نوشته می شود.
در حالی که من موافقم که نور مستقیم از فلاش کوچک، وقتی که مستقیما از جعبه استفاده میشود ، بسیار ناخوشایند است، فکر نمیکنم که برای همیشه باید ممنوع شود . من همچنین " نور طبیعی " را دوست دارم ، اما فکر میکنم یکی از مهمترین چیزهایی که یک عکاس کودک میتواند یاد بگیرد این است که پیش از اینکه یک عکاس کودک باشد عکاس " نور موجود " باشد و بداند که چگونه در هر حالت و موقعیتی نورپردازی کند تا طبیعیترین نتایج موجود را بدست آورد.
من به این فکر کردم که وقتی می گویم " نور طبیعی فقط " معنایی که در آن نهفته است این است که یعنی، " من هیچ ایدهای ندارم که چطور فلاش را درست کنم ." من میدانم که همیشه اینطور نیست و برخی از عکاسان فقط نور طبیعی را دوست دارند ، اما اگر با خودتان در جدال هستید که از چیز دیگری استفاده کنید، می توانم کمکتان کنم، به جای اینکه به شما بگویم فلاش دوربین خود را خاموش کنید. من این روش را ادامه خواهم داد.
بهترین زمان برای گرفتن عکسهای عالی از کودکان زمانی است که بچهها آماده هستند و این همیشه یک ساعت خاص در زمان غروب خورشید نیست .
روش مورد علاقه من برای اصلاح نور، بازتاب آن بر روی سوژه من است . برای بدست آوردن بهترین و پایدارترین نتایج با این تکنیک ، من از یک رفلکتور استفاده میکنم که به سادگی شامل یک تخته فوم سفید بزرگ از فروشگاه تامین محلی / آرت است .
آنها بادوام هستند ، اما همچنین به اندازه کافی ارزان است برای زمانی که بچههای من به جای چشمانشان با دستهایشان لمس می کنند ، جایگزین شوند . من همچنین به کنتور نور دستی ( نگهدارنده از روزهای فیلمم ) در آتلیه کودک وابسته هستم تا نور را سریع و دقیق بخوانم تا مجبور نباشم وقت زیادی را برای حدس زدن تنظیمات یا اعتماد به LCD ام تلف کنم . برای عکسهای پر زرق و برق ، این همه تجهیزات اضافی است که من نیاز دارم .
اگر نور طبیعی در دسترس بسیار کم باشد تا به سوژه من برگردد ، من از واحد فلاش خارجی خود استفاده میکنم ، سر فلاش را به عقب می چرخانم ، بنابراین نور ساطع شده از دیوار پشت سرم را بازتاب میکنم . اگر دیوار سفید نباشد یا هیچ دیواری وجود نداشته باشد ، از آن تخته هسته فوم سفید در پشت سرم استفاده میکنم تا نور بتواند بازتاب شود.
تخته هسته فوم به اندازه کافی روشن هستند تا به دیوارها با بتونه قابلحمل بچسبند و یا از یک دستیار استفاده می کنم. ( دوست یا مادر کودک اگر شما در حال عکاسی از یک مشتری هستید )تا برایم تخته فوم را نگهدارد . با بالا رفتن از سطح زیرین ، اطمینان حاصل کنید که هیچ رنگی منعکس کننده نور از دیوارهای رنگشده ، حصارها یا درختان نیست . این راهی عالی برای درست کردن یک استودیو در خانه خودتان است.
بنابراین اگر نور کافی داشته باشید جلو بروید و این فلاش را خاموش کنید، ببینید که چگونه و در کجا می توانید میتوانید از نور خیرهکننده خورشید به بهترین شکل استفاده کنید. حداقل در تخته فوم سفید و آزمایش استفاده کنید تا اشعههای خورشید را به عنوان نور پرکننده منعکس کنید . من موافقم که نور طبیعی زیباست . اما اگر نور کافی نداشته باشید ، فلاش میتواند دوست شما باشد . اگر نمیتوانید در حال حاضر یک واحد فلاش خارجی را بخرید ، با نرم کردن خروجی آن را بهتر بسازید . شما میتوانید با مشاهده دفترچه راهنمای خود درباره نحوه کاهش خروجی فلاش اطلاعات کسب کنید و یا با تنظیمات فلاش بازی کنید . شما میتوانید نور ساطع شده از یک دیفیوزر دستساز یا یک فروشگاه را پخش کنید . حتی یک ابتکار هم وجود دارد که میتوانید آن را بخرید و نور فلاش پاپ را به سمت بالا هدایت کنید تا بتوانید آن را از روی دیوار یا سقف بازتاب کنید ! این دیفیوزرها تجاری ارزان و مفید هستند تا در کیف شما برای انجام این کار نگه داری شوند .
پس نور طبیعی ، محیط ، فلاش ، در دسترس است … همه نور است و با یک سوژه به اندازه کودکان غیرقابلپیشبینی، آیا بهتر نیست تا حد زیادی دانش عکاسی خودتان را تا جایی که می توانید بالا ببرید؟